دروغگویی در روابط

برای همه ما آدم ها، شرایطی پیش می آید که طرف مقابلمان دست به دروغگویی می زند و با این کارش موجب کدورت خاطر می شود. به نظر من اگر کسی در شروع یک رابطه کاری، دوستانه، مالی و ... دست به دروغگویی زد و پایه و اساس روابط را بر اساس این موضوع گذاشت، بهتر است که آدم به سراغ چنین آدمی نرود. چون کسی که اولین بار دروغ گفت احتمال تکرار این کار هست..

شکر

دیروز که از سر کار به خان بر می گشتم در بین راه، یک آقایی که موهای جو گندمی داشت و به نظر چندان هم پولدار نمی آمد، دچار حمله صرع شد. صحنه دردناکی بود. اما آدم با دیدن این صحنه ها تنها کاری که می تواند بکند شکر است و شکر و شکر. گاهی ماآن قدر درگیر کار و زندگی و روزمرگی می شویم که قدر خیلی چیزها مثل سلامت، خانواده، دوستان و... را فراموش می کنیم. خواستم بگویم خدایا شکرت.

تـو همانی که همه عمر بدنبال خودت نعره زنانی

من که از خواندن این غزل عارفانه مولانا کلی کیف کردم و سرحال شدم .شما هم بخوانید .چند بار بخوانید تا ضرب آهنگ درونی این غزل و حال مولانا را حس کنید و از عمق وجودتان بفهمید آنچه را مولانا گفته است . . . خوش باشید . . .
مولانا جلال الدین رومی بلخی


نه سلامم نه علیکم
نه سپیدم نه سیاهم
نه چنانم که تو گویی
نه چنینم که تو خوانی
و نه آنگونه که گفتند و شنیدی
نه سمائم نه زمینم
نه به زنجیر کسی بسته‌ام و بردۀ دینم
نه سرابم
نه برای دل تنهایی تو جام شرابم
نه گرفتار و اسیرم
نه حقیرم
نه فرستادۀ پیرم
نه به هر خانقه و مسجد و میخانه فقیرم
نه جهنم نه بهشتم
چُنین است سرشتم
این سخن را من از امروز نه گفتم، نه نوشتم
بلکه از صبح ازل با قلم نور نوشتم ...
گر به این نقطه رسیدی
به تو سر بسته و در پرده بگویــم
تا کســی نشنـود این راز گهــربـار جـهان را
آنچـه گفتند و سُرودنـد تو آنـی
خودِ تو جان جهانی
گر نهانـی و عیانـی
تـو همانی که همه عمر بدنبال خودت نعره زنانی
تو ندانی که خود آن نقطۀ عشقی
تو خود اسرار نهانی
تو خود باغ بهشتی
تو بخود آمده از فلسفۀ چون و چرایی
به تو سوگند
که این راز شنیدی و نترسیدی و بیدار شدی در همه افلاک بزرگی
نه که جُزئی
نه که چون آب در اندام سَبوئی
تو خود اویی بخود آی
تا در خانه متروکۀ هرکس ننشـــینی و
بجز روشنــی شعشـعۀ پرتـو خود هیچ نبـینـی
و گلِ وصل بـچیـنی....

دلیل رفتارهای ناراحت کننده

گاهی اوقات رفتارهای آدم های دور و بر خیلی ناراحت کننده است. گاهی ممکن است که این رفتارها ما را خیلی برنجاند. اما مطمئنم که همیشه برای رفتارها و مشکلات اخلاقی آدمها، دلیلی وجود دارد. دلیلی که ممکن است ریشه اش در دوران کودکی باشد و یا مشکلی که در طول دوران زندگی، آن فرد را تبدیل به چنین آدمی کرده.
موقع ناراحتی خیلی راحت نیست که بخواهی فکر کنی که شاید آدم روبروی تو به دلیلی این رفتار نارحت کننده را انجام داده. خیلی از آدم ها جدا نیازمند کمک هستند اما همیشه به خاطر نوع رفتارشان بیشتر از این که کمک بشوند از بین اطرافیان کنار گذاشته می شوند.

از شعار تا عمل

ما آدم ها درباره خودمون تصورات مثبت زیادی داریم. گاهی در بین صحبت و در حد سخن فکر میکنیم که آدم های آزاد و رهایی هستیم، ، چیزی را سخت نمی گیریم و خلاصه خیلی خودمون رو تحویل می گیریم. فکر می کنیم این اخلاق را نداریم، اون عیب هم که اصلا در ما وجود نداره!اما تا موقعی که آدم خودش را با دیگران مقایسه نکرده نمی تونه با قطعیت بگه چه خلقیات و ویژگی هایی داره، تا زمانی که آدم در یک ارتباط خیلی نزدیک انسانی و مقایسه ای با دیگران قرار نگیره، شناختش از خودش در حد یک حرف بیشتر نیست.
خلاصه این که تا آدم به مرحله عمل نرسه نمی تونه واقعا خودش رو بسنجه، چه خوبه که آدم در مرحله سنجش و پای عمل که می رسه، بفهمه چه ویژگی هایی داره و قبل از اون خیلی به خودش مغزور نشه و فکر نکنه که خیلی خلقیات خوب داره. باید به پای عمل رسید تا بفهمی چه روحیاتی داری

دوست داشتن

واقعا که این جمله چه قدر درست است که می گوید دوست داشتن واقعی را از کسانی آغاز کن که از آنها بدت می آید. راستی کسی هم هست که بتواند به راحتی این کار را بکند. به نظر من که این کار، عزت نفس بالایی طلب می کند. عزت نفسی که با سالها تمرین بر روی شخصیت ممکن است به وجود آید.